Yeni bir Lens Procesi

Fotoğrafta optik ve geometrik bozukluk mevzularına kafayı takmış bir insan olarak bu gün yine bir takım makaleler okuyor, bir takım fotoğraflar izliyordum (daha önceki, pinhole macerasını okumak isteyenler için: 1, 2).

Aklıma -sonradan yine zaten başkaları tarafından bulunmuş ve hali hazırda ekmeği yenmekte olduğunu öğreneceğim- dahiyane bir fikir geldi. Önce kendi lenslerim ile bir takım denemeler yaptım, olmadı. Neden olmadığını kısa bir süre düşündükten sonra anladım. Derdime neyin çare olacağını biliyordum ve bu çareye sahip olma ihtimali olan birisini tanıyordum. Hemen Craig’i aradım:

– Hey Craig, sende orta format bir Hasselblad vardı değil mi?

– Evet?

– Üzerindeki lens 80mm idi değil mi?

– Hı hım.

– Acilen 80mm. orta format bir lense ihtiyacım var, bu sıralar kullanmıyorsan lensi ödünç alabilir miyim?

– Kullanmıyorum, istediğin zaman alabilirsin. Fakat senin Nikon mount’una oturmayacaktır.

– Sorun değil onu ben halledeceğim.

– Yine neler karıştırıyorsun?

– 2 saate kadar oradayım.

Craig’e neler karıştırdığımı anlatmanın en iyi yolunun bir fotoğrafını çekmek olduğunu biliyordum; bir fotoğraf bin kelimeye bedeldi, benimle ilgilenmediği sırada eğreti oyuncağımı sinsice ona doğrulttum:

Elbette bu fotoğraf üzeirinde -kendisini siyah beyaza çevirmek dışında- hiç bir dijital düzenleme yapılmadı ;)

(David Burnett’a selam ederim)

Bir gün sonra gelen edit: Boş durmadım çalıştım. Biraz sancılı bir sürecin sonunda ilk ev imalatı kaydır-eğdir lens düzeneğimi bitirdim. Deneme amaçlı bir kaç fotoğraf çekmek üzere dışarı çıktım. Performans müthiş, tam hayal ettiğim gibi oldu. İşte sonuçlardan ikisi: